Ýslam, dinin bir þahýs veya zümre tarafýndan temsil edilip, insanlarý istediði yöne çevirmesine müsaade etmemiþtir. Nitekim, Kur’an-ý Kerim, herkes gibi, hükümdarlar, emirler ve bütün nüfuz erbabýnýn hepsinin bütün iþlediklerinden sorumlu tutulacaðý ve herkesin hesabýný bizzat Allah’a vereceði hükmünü getirmiþtir.

Böylece, keyfiliði kaldýrmýþ, insanlarý ifsat etmek, yoldan çýkartmak, çeþitli çýkar ve menfaatlere alet etmek ve saptýrmak güç ve yetkisini, hiçbir zümreye, hiçbir þahsa vermemiþtir. Böylece, insanlarýn canýný, malýný zalimlerin taarruzundan koruduðu gibi, insanlarýn akýllarýný, vicdanlarýný da menfaatperest sahtekarlarýn þerrinden engellemeye çalýþmýþtýr.

Böylece nefsin bozuk heveslerini, zararlý eðilimlerini ve azgýnlýðýný gemlemiþ, hatasýndan dönmek isteyenlere, arýnýp temizlenmek isteyenlere de Cenab-ý Hak, tövbe ve iltica yolunu açmýþ, temizliðe dönenlere de, af, rýza ve sevgisini vaat etmiþtir. Bu konuda, insanlarý tövbe ve arýnmaya teþvik eden pek çok ayetler mevcuttur. Nitekim, bir ayet-i kerimede
“De ki : “Ey çok günah iþleyerek kendi öz canlarýna kötülük etmede ileri giden kullarým! Allah’ýn rahmetinden ümidinizi kesmeyiniz. Allah dilerse bütün günahlarý maðfiret eder.Çünkü Gafur ve rahimdir; Çok affedicidir, merhamet ve ihsaný fazladýr.”( Zümer Sûresi,53-54 )

Bir baþka ayette :
“Rabbiniz rahmet ve baðýþlamayý kendine ilke edinmiþtir.Böylece biriniz bilgisizlikten dolayý kötü bir fiil iþler ve daha sonra tövbe edip dürüst ve erdemli bir hayat yaþamaya baþlarsa(görecektir ki) O, çok baðýþlayýcý, rahmet kaynaðýdýr” ( En’am Sûresi,54) buyurmaktadýr.

Diðer bir ayette de :
“Kim kötülük yapar yahut kendisine (baþka türlü) zulmeder de daha sonra affetmesi için Allah’a yalvarýrsa Onun çok baðýþlayýcý ve rahmet kaynaðý olduðunu görecektir” ( Nisa Sûresi, 110) müjdesini vermektedir.