45/ CASÝYE -13: Ve sehhare leküm mâ fiyssemâvâti ve mâ fiyl’ardý cemiy’an minh, inne fiy zâlike leâyâtin likavmin yetefekkerûn.
O’dur ki , O yüce Allah’týr ki bütün göklerde ve bütün arzlarda (hayat olan âlemlerde yarattýðý) her þeyi katýndan sizlerin (insanlarýn) emrine musahhar kýldý. Muhakkak ki bunda düþünen bir kavim için âyetler vardýr.

Sizin için yarattýk, emrinize muhassar kýldýk, sizin emrinize tahsis ettik diyor .

39/ ZÜMER-54: Ve eniybû ilâ rabbiküm ve eslimû lehü min kabli en ye’tiyekümül’azâbü sümme lâ tünsarûn.
Allah'a dön (ruhunu Allah'a ulaþtýr) ve (böylece) Allah'a teslim ol, üzerine azab (kabir azabý) gelmeden önce (ölümden önce). Yoksa sonra yardým olunmazsýn.

Dikkat edilmesi gerekir ki ne fizik vücudumuz, ne nefsimiz, ne de ruhumuz bizim deðildir. Hepsi emanet olarak bize verilmiþtir. Aklýn emanetleridir. Öyle bir gün gelecek ki emanetlerin sahibi olan aklýnýzý da ve ona en yardýmcý olan iradenizi de Allah’a teslim etmek gereðini duyacaksýnýz. O zaman bütün emanetlerin Allah’a teslim olmasýnýn ötesinde sizin arzunuzla Allahû Teâlâ son emaneti de kabul edecek. O zaman siz Allah’ýn kölesi, Allah’ýn esiri olacaksýnýz. Hürriyetlerin sonsuz olduðu noktada Allah’ýn esareti baþlar.
Bütün dînleri birleþtirecek olan Allah’a teslim olma keyfiyeti beþ safhada cereyan eder. Allah’a ulaþmayý dilemek; birinci safha, mürþide ulaþmak; ikinci safha, ruhumuzu Allah’a ulaþtýrarak teslim etmek; üçüncü safha, fizik vücudumuzu ahsen kýlarak Allah’a teslim etmek; dördüncü safha ve nefsinizi ahsen kýlarak Allah’a teslim etmek; beþinci safha. Ýþte bütün dinler bu beþ safhadan oluþur.
Aklýnýza ne kadar peygamber geliyorsa hepsini düþünün Hz.Yakup, Hz. Ýbrâhîm, Hz. Ýsmail, Hz.Eyup, Hz.Musa, Hz.Ýsa, Hz.Davut, Hz.Nuh, Hz.Muhammed Mustafa SAV efendimiz. Hepsi kendilerine tâbi olanlarla birlikte Allah’a teslim oldular. Þimdi bu gün yaþayan insanlarýn teslim çaðýna girdiðimiz bir noktada yaþýyoruz. Yedi milyar çevresinde bulunan dünya insaný genel çerçeve içinde baktýðýmýz zaman Allah’a nasýl teslim olunacaðýný büyük kesim bilmiyor vakýasýyla karþýlaþýyoruz. Ama bütün kavimlerin içinde mutlaka Allah’a teslim olanlarý oluþturan bir grup var, bir de mutlaka Allah’ýn bir Resûl’ü var. Ýþte konuyla ilgili olan iki ayeti kerime;

23/MÜMÝNUN-44: Sümme erselnâ rüsülenâ tetrâ, küllemâ câe ümmeten resûlühâ kezzebûhü fe’etba’nâ ba’dahüm ba’dan ve ce’alnâhüm ehâdiys, febu’den likavmin lâ yü’minûn.
Sonra biz Resûl’lerimizi ardarda (arasý kesilmeden, peþpeþe) gönderdik. Hangi kavme Resûl’ü gelse hepsi onu tekzib ettiler (yalanladýlar, reddettiler). O zaman biz birbiri ardýndan onlarý yok ettik ve onlarý efsane kýldýk. Mümin olmayan kavim artýk uzak olsun.

2/ BAKARA-87: Ve lekad atayna musalkitabe ve kaffeyna min ba’dihi birrusuli ve ateyna isabne meryemelbeyyinati ve eyyednahü biruhilkudüs. E fe küllema caeküm rasülün bima lâ tehva enfüsükümüstekbertüm, fe ferikan kezzebtüm ve ferikan taktülün.
Andolsun ki; Biz, Musa'ya Kitap verdik ve ondan sonra da, birbiri ardýndan (aralarý kesilmeksizin, peþpeþe) Resûl’ler gönderdik. Ve Meryem'in oðlu Ýsa'ya da beyyineler (açýk kanýtlar) verdik ve onu RUH-UL KUDÜS ile destekledik. Her ne zaman size bir Resûl; nefslerinizin hoþlanmadýðý bir þeyle (emirle) geldiyse, hemen kibirlendiniz. Bir kýsmýný yalanladýnýz ve bir kýsmýný da öldürdünüz.

Dünyayý gelecek devrede Allah’ýn dostlarý olarak birleþtirenler Allah’ýn Resûl’leri olacak. Her kavimde þu anda Allah’ýn Resûl’leri yaþýyor.
Þimdi konumuza adým adým girelim. Allahû Teâlâ insaný niçin yaratmýþ? Kendisi için. Evvela birinci sualin cevabýný verdik. Bütün yerlerde ve bütün göklerde Allah’ýn yarattýðý herþey insan için yaratýlmýþ ve insanýn emrine verilmiþtir.

45/ CASÝYE-23: Efere’eyte menittehaze ilâhehü hevâhü ve edallehullahü alâ ilmin ve hateme alâ sem’ýhî ve kalbihî ve ce’ale alâ basarihî gýþâveh, femen yehdiyhi min ba’dillâh, efelâ tezekkerûn .
Hevalarýný (nefslerini) kendilerine ilâh edinenleri görmedin mi (habibim), Allah onlarý bir ilim üzere dalâlette býrakýr, onlarýn kalplerindeki sem'i (iþitme) hassasýný ve kalplerini (kalpteki idrak hassasýný) mühürler ve onlarýn kalplerindeki basar (görme) hassasýnýn üzerine gýþavet (isimli bir perde) çeker. Öyleyse (artýk) Allah’tan sonra kim bu kiþiyi hidayete erdirebilir? Halâ düþünmez misiniz?

Ýnsan niçin yaratýlmýþ? Ýnsan Allah için yaratýlmýþtýr.

2/ BAKARA-156: Ellezine izâ esâbethüm müsibetün, kâlû innâ lillâhi ve innâ ileyhi râci’un.
Onlar ki; Kendilerine bir musibet isabet ettiði zaman; "Biz muhakkak ki Allah içiniz (Allah için yaratýldýk) ve muhakkak O'na döneceðiz." (ulaþacaðýz) dediler.

Hepimiz insan hüviyetinde yaratýldýðýmýz cihetle hepimiz Allah için yaratýldýk ve yerleriyle gökleriyle bütün kainat bizim için yaratýldý.
Öyleyse insan olarak yaratýlmanýn hamdini ve þükrünü eda etmemiz lazým. Bu sonsuz hamd ve þükür müessesidir. Kainatýn en deðerli Allah’ýn en çok sevdiði mahluklarý insanlardýr. Hamd ederiz ve sonsuz þükrederiz ki Allahû Teâlâ bizleri insan olarak yarattý.

51/ ZARÝYAT-56 : Ve mâ halaktülcinne vel’inse illâ liya’büdûn.
Biz insanlarý ve cinleri baþka bir þey için deðil bize kul olsunlar diye yarattýk.

Demek ki Allahû Teâlâ insan ile olan iliþkilerinde bir büyük hakikatten bahsediyor. Bütün insanlarý Allah’a kul olsunlar diye yaratmýþ. Belki akla þöyle bir soru gelebilir. Allah’a kul olmamýzla mutluluðumuz arasýndaki iliþki nedir? Evvela ifadeye dikkat edelim. “Biz insanlarý ve cinleri baþka bir þey için yaratmadýk, sadece bize kul olsunlar diye yarattýk” diyor.
Bir takým insanlar buradaki “liyabudun” kelimesini Allah’aibadet etsin diye alýyorlar ve bir vasýta emri hedef emir haline getirmek gibi bir büyük yanlýþlýðýn içine giriyorlar. Kul olmak zaten bu muhtevayý aþan üç tane standart oluþturur. Ruhumuzu Allah’a teslim ettiðimiz zaman birinci kulluða ulaþýrýz, fizik vücudumuzu Allah’a teslim ettiðimiz zaman ekber kulluða ulaþýrýz, nefsimizi Allah’a teslim ettiðimiz zaman azim kulluða ulaþýrýz. Ve böylece üç azim hedefe ulaþýrýz. Birincisi Ecrül Azim; ücretlerin azamisi, en yükseði, en büyüðü. Ýkincisi Fevzül Aziym mükafatlarýn en büyüðü, azami olaný. Üçüncüsü Hazzül Aziym; hazlarýn, dünya saadetinin en büyüðü, devamlýsý, sonsuzu.
Allah’a teslim olmak yirmi sekiz basamaklý bir dîn merdiveninde dînlerin müþterek merdiveninde 27.inci basamakta gerçekleþir.
28 basamaktan bahsettik, bu 28 basamaðýn neresinde insanlar kendilerini kurtaramaz , neresinde kurtuluþ baþlar, neresinde ruhumuzu Allah’a teslim ederiz, neresinde fizik vücudumuzu teslim ederiz, neresinde nefsimizi teslim ederiz. Bu safhalarýn hepsini þaþmaz bir biçimde Kur’an-ý Kerim’deki âyetlerle beraber görelim.
Allahû Teâlâ 28inci basamaktan basamaklarýn sahasýný vermeksizin Vel Asr sûresinde bahsediyor. Buyuruyor ki;
“Vel asr” ; Asra yemin ederim, zamana yemin ederim,
“Ýnnel insane lefiy hüsr”; Ýnsanlar hüsrandadýrlar, muhakkak ki insanlar hüsrandadýrlar.
Yâni Mü’minun sûresinin 103. âyeti kerimesi gereðince gidecekleri yer cehennemdir.

23/MÜ'MÝNUN-103: Ve men haffet mevâziynühü feulâikelleziyne hasirû enfüsehüm fiy cehenneme hâlidûn.
Kimin mizâný (sevap tartýlarý) (kýyamet gününde) hafif gelirse onlar nefsleri hüsranda olanlardýr, onlar cehennemde ebediyyen kalacaklardýr.