| lord_of_ordubad | Tarih: Friday, 2007-11-16, 7:18 AM | Mesaj # 1 |
|
Sergeant
Vazifesi: Süper üye
Mesajlar: 26
Karizma: 1
Status: Çevrim dışı
| Bir gün susmayi ögrendim. Öyle bir sustum ki belki sonsuza kadar
>
> susacaktim. Çünkü susmak benim küçücük dünyamda babamla kurdugum
>
> iletisim tarziydi.
>
>
> Babam aksamlari eve yorgun dönerdi. Ben bütün gün evde sıkılır onun
>
> gelisini iple çekerdim. Daha o kapidan girer girmez boynuna atilir
>
> onunla oynamak isterdim. Babam sarilir, öper sonra da, hadi odana
> git,
>
> derdi. Yemek hazirlaninca annem çagirir bu defa masada bir araya
>
> gelirdik babamla.Onlar annemle konusurken ben araya girer, sesimi
>
> duyuramayinca da bagirirdim.
>
> Babam sinirlenir, 'Bütün gün insanlara kafa patlatmaktan bunaldim,
> birde
>
> sen kafami ütüleme!' derdi.
>
> Annem de 'Bütün gün zaten seninle ugrastim, bir çift laf da mi
>
> konusturtmayacaksin babanla?' diye çikisir, beni odama gönderirdi.
>
> Çaresiz bir sekilde boynumu büker odama yani hapishaneme dogru yol
>
> alirdim. Babam arkamdan, 'Bizim bir odamiz bile yoktu, her seye
> sahip,
>
> hâlâ ne istiyor anlamadim.' diye bagirmaya devam ederdi.
>
> 'Keske benim de bir odam olmasaydi, keske bizim de evimiz bir odali
>
> olsaydi da hep birlikte otursaydik' derdim içimden; ama yüksek sesle
>
> söylemeye cesaret edemezdim.
>
> Yemekten sonra babam kanepeye uzanir, eline kumandayi alir,
> televizyon
>
> seyrederdi. Beni yanina çagirir biraz severdi. Onun izleyecegi
> önemli
>
> birsey varsa beni adeta yerimden bile kipirdatmazdi. Azicik hareket
> edip
>
> kosup oynamaya çalissam oda hapsim yeniden baslardi. Bir gün anladim
> ki
>
> susunca babamla daha iyi anlasiyoruz. Bu defa susarak yapabilecegim
>
> oyunlar gelistirmeye basladim.
>
> Önce resim yaparak basladim ise. Babam çizdigim resimleri çok
> begeniyor;
>
> 'Bak, böyle uslu uslu oyna iste.' diyordu. Babam bazen göz ucuyla
>
> bakiyor, resimle ilgili bir sey sorsam afalliyordu. Ama bana
> kizarak
>
> beni artik odama göndermiyordu.
>
> 'Son günlerde ne de akillandi benim oglum.' diye komsulara
> anlatiyordu
>
> annem halimi.
>
> Resimlerim arttikça ortalik dagilmaya basladi. Annem 'Odani
> topla!'diye
>
> odama kapattiginda ise nereden baslayacagimi bilemiyordum.
>
> Ben bunlarla ugrasirken zaman geçiyor; ama odami toparlamayi
>
> beceremiyordum. Annem odama gelip 'Bak sana resim yapmayi
>
> yasaklayacagim.' dedi bir gün. Susuyor olmami usluluk olarak
>
> degerlendiren ailem resim yapmayi da elimden alirsa ben ne
> yapacaktim?
>
>
> Bu düsüncelerle bir aile tablosu yaptim. Babam eve gelince uygun
> zamani
>
> kolladim. Her zamanki gibi yemekler yendi, odaya geçildi. Babam
> oturur
>
> oturmaz çizdigim resmi getirdim. Babam bakti. Him, dedi 'Çok güzel
>
> olmus.Bu adam benim herhalde.' dedi.
>
> Ben 'Hayir o adam degil, bu çocuk sensin.'dedim. O 'Hayir, bu adam
> benim,
>
> bu çocuk sensin, bu küçük kiz da arkadasin.'dedi.
>
> Ben yine 'Hayir, o büyük adam benim, bu küçük adam sensin, bu küçük
> kiz
>
> da annem.' dedim. Babam benimle ugrasmaktan vazgeçip: 'Peki neden
> bizi
>
> küçük çizdin?' dedi. Heyecanla basladim anlatmaya.Ben büyüyüp adam
>
> olacagim. Is bulup çalisacagim. Siz yaslanip küçüleceksiniz. Beliniz
>
> bükülecek, komsumuz Ahmet amca ile Ayse teyze gibi küçücük
> kalacaksiniz.
>
> Ben isten geldigimde yorgun olacagim. Siz benimle konusmaya
>
> çalistiginizda isyerinde kafam sismis olacagindan sizi duymayacagim
>
> bile. Siz benimle bir seyler paylasmak istediginizde 'Hadi odaniza
>
> çekilin de kafa dinleyeyim.' diyecegim. Ve bir de bagiracagim 'Her
>
> seylerini aliyorum. Sicacik odalari da var, daha ne istiyorlar'
> diye.
>
>
> Annemle babamin gözleri fal tasi gibi açilmisti. Duyduklarina
>
> inanamiyorlardi. Bana sarilip beni öyle içten bir oksayislari vardi
> ki
>
> sonsuza kadar konussam hiç bikmadan dinleyecekler gibiydi Farkinda'
>
> Olmali insan... Kendisinin, Hayatin Olaylarin, Gidisatin Farkinda
> Olmali
>
>
> Ömür Dedigin Üç Gündür,
>
> Dün Geldi Geçti
>
> Yarin Meçhuldür,
>
> O Halde Ömür Dedigin Bir Gündür,
>
> O Da Bugündür.
>
> Sevgiyle kalin, sevdiklerinizle kalin.*
> ------------------
>
> Bu iletiyi bizimle paylasan Serap K. arkadasimiza çok tesekkür ederiz.
M.T.R.O.
|
| |
| |
